Gęsie pióro to obiegowe określenie używanych w przeszłości w charakterze przyrządów do pisania odpowiednio przyciętych piór ptasich. Do celu tego służyły lotki dużych ptaków. Pióra takie wykorzystywano do pisania atramentem przed wynalezieniem stalówki, wiecznego pióra i – w końcu – długopisu. Dzisiaj ręcznie przycinane gęsie pióra są używane jedynie przez miłośników kaligrafii, głównie ze względu na to, że obecnie produkowany papier jest sporządzany przeważnie z miazgi drzewnej, co powoduje szybkie zużycie ostrza pióra. Niemniej jednak nieliczni zwolennicy gęsich piór przedkładają je nad stalówki ze względu na ich giętkość. Puste wnętrze trzonu pióra staje się zbiornikiem atramentu, który spływa ku końcówce. Gęsie pióra były głównymi narzędziami pisarskimi od VI do XIX wieku. Po opatentowaniu w 1810 roku w Stanach Zjednoczonych stalówki, zaczęły powoli wychodzić z użycia, by ostatecznie zniknąć pod koniec XIX wieku.
Pisanie gęsim piórem jest żmudne, czasochłonne i wymaga treningu. Uczniowie z Zespołu Szkół Publicznych w Łęknicy, po zapoznaniu się z historią powstawania pisma, na kółku przyrodniczym postanowili zmierzyć się z tym zadaniem wykorzystując pióra bażanta. Trzeba przyznać … nie było ono łatwe ale zabawa była przednia.
